تزریق محلول کاردیوپلژی از طریق یک کانول در ریشه آئورت یا مستقیماً به داخل دهانه کرونری تزریق می شود.(در صورتی که مستقیماً به داخل دهانه تزریق می شود. یک کانول مخصوص خونرسانی کرونری مورد استفاده قرار می گیرد) این کانول ها در اندازه های مختلف و اشکال متفاوت به بازار عرضه شده اند. اساساً، این کانول ها سر سوزن های کوتاهی دارند که درون آئورت قرار می گیرد. سپس محلول کاردیوپلژی به داخل ریشه آئورت تزریق می شود. دریچه آئورتی و کراس کلامپ آئورت جلوی جریان را از هر سمت می گیرند و بنابراین کاردیوپلژی را تحت فشار وارد شریان های کرونری می کنند. برخی واجد یک بازوی اضافی کناری هستند که امکان اتصال لوله تخلیه را فراهم می کند و بنابراین امکان انجام هر دو کار را به ترتیب فراهم می کند. اندازه این کانول ها بر میزان افت فشار و نتیجتاً بر حداکثر میزان جریان تأثیر می گذارد. انتخاب آن به ترجیح جراح بستگی دارد.